Kimimiz çok güzel
silüet fotoğrafları
ÇEKTİK
Kimimiz kapkara
silüetler bırakıp
GİTTİK
Sonuçta hepimiz
ÇEKTİK GİTTİK
Yaşamak; fark edilmekti aslında, fark etmekti de. Dünya milyarlarca yıl döndü durdu etrafında, ağırlıkları derinlerine gömdü, dışarı attı hafifleri. Fark etmek riskliydi hem de çok, ilk fark edenlerin bazıları aklını bazıları boynunu verdi. Elma çok ışık yılları bekledi, ilk fark edene ne oldu? Cennetten kovuldu. Ne beklemeler oldu kökünden sarsan büyük boşlukları, beyaz atlısını bekleyen koca okyanusta bir su zerresi bile değildi. Ruhuna aldığı yüklerle derinliklere gömüldükçe kaybolanlar ne çoktular. Ne güzellikler paylaşıldı beğenileni olsun diye sonra fark edilmeden kuruyan çiçekler oldular. Karanlığa ulaşanlar, kaç mum yeterdi sizi fark etmeye. Yaşamın baharında yok olmayı göze alanlar değdi mi fark edilmek için. Koca gemileri batıranlar koca kanatlıları düşürenler fark edildiniz mi? Adınız yaşadı mı bir uçak koltuğunda? Çok uzun sandık yaşamı, yaşa yaşa bitmez sandık.
Oysa yaşam gözümüzü açıp kapatma arasındaki süreyle eş değerdi. Suyu fark etmeden havaya karışmak, hangisi yaktı ciğerimizi, hangisi ağlattı herkesi.
Yine de binlerce fark etme ve fark edilme...Ne zorbalar geldi geçti türlü türlü kötülükler icat edip fark edilmek adına uygulayan ve kara leke olarak unutulup giden. Ne güzeller fark edildi ve geldi geçti hiçbir zaman unutulmayan
Zor günlerden geçiyor
Yaman çelişkiler yaşıyoruz
Yine de hiç şaşırmıyor
Çünkü fark edilmiyoruz
Yalanlar ķüplerde mayalanip dışarı taşıyor
Gerçekler hayal olmuş gökyüzünde yaşıyor
Sevgiler güneşte kurutulmuş haline acıyor
Nefret gözlerden fırlamış denizleri aşıyor
Görenler ne oluyor değil
Ne var diyor
Zor günlerden geçiyor
Yaman çelişkiler yaşıyoruz
Yine de hiç şaşırmıyor
Çünkü fark etmiyoruz
...
Ağır gölgeler değil
güzel gölgeler istiyoruz.
.
.
